Þvottur og þvottahús!!!

Mikið á ég erfitt með að þola þvottahúsið mitt, eða kannski ekki svo mikið þvottahúsið perse sem fer í taugarnar á mér...  heldur þessi þvottur sem safnast þar upp!

Það er alveg sama hversu afskiptur þessi þvottur er, hann lætur sig ekki hverfa!!!

Hrúgan stækkar bara og stækkar... þetta er svona svipað og bumban á manni!!! Það er greinilega ekki að virka að láta eins og hún sé ekki þarna!!!

Mér finnst svo sem ekkert leiðinlegt að sortera þvottinn, henda honum í þvottavélina, hengja á snúrur/setja í þurrkarann, taka niður af snúrunum og brjóta saman... það sem ég þoli minnst er að ganga frá stöflunum í hillurnar... og það þrátt fyrir að vera með fataherbergi!!!

Aðalástæðan er reyndar sú að mér finnst ég alltaf þurfa að taka allt það sem er fyrir í hillunum og endurraða... af því að einhver bara VARÐ að taka neðstu peysuna í bunkanum... og ruglaði öllum hinum!!!

Og ekki lagar það að sonurinn er svakalega gjarn á það að ná sér í hrein föt á hverjum morgni, þrátt fyrir að hafa ekki sett hin í óhreina... þar sem þau voru bara ekkert óhrein og því sett til fóta kvöldið áður!!! Þannig að það safnast HREIN hrúga til fóta á rúminu hjá honum... og systir hans finnst þetta greinilega svaka sniðugt því að hún er byrjuð á þessu líka!

Nota bene... þau þurfa að taka eitt og hálft skref út úr herberginu sínu til að setja í óhreinatausdallinn!!!

Jæja... nú bíða tveir troðnir balar eftir því að fá frið frá þvottinum í þeim!!! Og ég þarf víst að koma þessu á sinn stað... þar sem kallinn virðist ómögulega geta lært að brjóta þvottinn eins og ég vill að hann sé brotinn saman... helvítis MEYJAN í mér!!!

Kveðja úr fatahrúgunni!!!

Athugasemdir

[Sigurlaug Lára (IP-tala skráð) 19.11.2006 kl. 14:09]

Hehehe ég bilast... "kallinn virðist ómögulega geta lært að brjóta þvottinn eins ÉG VIL AÐ HANN SÉ BROTINN SAMAN" ... hinn dæmigerði kvenmaður.

En vááááá,  hvað það er miklu þægilegra að sleppa tökunum á "meyjunni í sér" og leyfa öðrum að gera hlutina á sinn hátt... þvílíkur léttir ... fyrir alla !!!